Το τελευταίο πράγμα που συγκράτησε από τη Γη ήταν τα ποδοβολητά των μαμούθ και των μεγαλόσωμων τριχωτών ρινόκερων. Μετά, κάποιος σκίουρος πήρε τον σπόρο και τον φύλαξε σε ένα μεγάλο λαγούμι για να διατηρηθεί παγωμένος μέχρι να έρθει η στιγμή να τον φάει.
Οι ρώσοι επιστήμονες τον ανακάλυψαν κρυμμένο στον πάγο ύστερα από σχεδόν 32.000 χρόνια και κατάφεραν να τον αναγεννήσουν.
Το όνομά του είναι στενόφυλλη σιληνή (Silene stenophyla). Στην ουσία πρόκειται για μια προγονική μορφή αυτού του φυτού, που εξακολουθεί να φυτρώνει στην ίδια περιοχή και σήμερα αλλά με μικρές διαφορές.
Η Σβετλάνα Γιάσινα και ο Ντέιβιντ Γκιλιτσίνσκι από το Ινστιτούτο Φυσιοχημικών και Βιολογικών Προβλημάτων στην Επιστήμη του Εδάφους της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και το Εργαστήριο Κρυολογίας Εδάφους στη Μόσχα ερευνούσαν μαζί με συναδέλφους τους την περιοχή στις όχθες του ποταμού Κολίμα στη Σιβηρία.
Εντόπισαν λαγούμια σε βάθος 38 μέτρων, και μέσα σε αυτά, στον πάγο που ποτέ δεν έλειωσε, διαπίστωσαν ότι διατηρούνταν σε άριστη κατάσταση λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας περί τους 600.000 καρπούς και σπόρους διαφόρων φυτών. Πολλοί εξ αυτών ανήκαν στη στενόφυλλη σιληνή.
Οι επιστήμονες μετέφεραν πολλούς από αυτούς στο εργαστήριο. Απομόνωσαν κύτταρα από τους καρπούς και τους χορήγησαν αυξητικές ορμόνες, με αποτέλεσμα να αρχίσει η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης που οδήγησε στη γέννηση ενός φυτού. Η σιληνή που άνθισε «είναι ένα βιώσιμο φυτό που μάλιστα προσαρμόζεται πολύ καλά», όπως επισήμανε η δρ Σ. Γιάσινα. «Ελπίζω να συνεχίσουμε την έρευνα και να αναγεννήσουμε περισσότερα είδη φυτών από εκείνη την εποχή».
